Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 Η απόφαση της επιστροφής μας ήταν δύσκολη!  Ενώ όταν ήρθαμε, η επιστροφή στην Ελλάδα ήταν αυτονόητη, πλέον τρία χρόνια μετά, λόγω της οικονομικής κρίσης, μας πήρε χρόνο να αποφασίσουμε τι θα ήταν το καλύτερο για μας. Αλλά όπως είπε κι ο Όμηρος "Nichts ist süßer als die Heimat."- Τίποτα δεν είναι πιο γλυκό από την πατρίδα!

Κάπου διάβασα: Όταν είσαι ασφαλής σπίτι σου, θα ήθελες να ζεις μια περιπέτεια και όταν ζεις μια περιπέτεια, θα ‘θελες να είσαι ασφαλής στο σπίτι σου.

Γυρίζουμε λοιπόν σε μια άλλη Ελλάδα από αυτή που αφήσαμε.

Ένας φίλος μου είπε: Επειδή ζεις στη γκρίζα ατμόσφαιρα της Γερμανίας, τα βλέπεις όλα γκρίζα! Φυσικά όταν θα γυρίσεις στην Ελλάδα, μέσα στο λαμπερό αττικό φως, τα πράγματα θα σου φαίνονται ακόμα πιο γκρίζα!

Το καταπληκτικό κείμενο του Pablo Neruda με προβλημάτισε και με ταρακούνησε. Το λάτρεψα και το μίσησα. Ίσως να είμαι λίγο δειλή, ίσως να είμαι λίγο γενναία, σίγουρα όμως ήμουν και είμαι πολύ προβληματισμένη.

“Αργοπεθαίνει
όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας,

επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,

όποιος δεν αλλάζει περπατησιά,

όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του,

όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει.

Αργοπεθαίνει

όποιος αποφεύγει ένα πάθος,

όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο "ι" αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια, που μετατρέπουν ένα χασμουρητό σε ένα χαμόγελο, που κάνουν την καρδιά να κτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.

Αργοπεθαίνει

όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι,

όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,

όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο,

όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.

Αργοπεθαίνει
όποιος δεν ταξιδεύει,

όποιος δεν διαβάζει,

όποιος δεν ακούει μουσική,

όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.

Αργοπεθαίνει

όποιος καταστρέφει τον έρωτά του,

όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν,

όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.
Αργοπεθαίνει
όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει,

όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.”

Διαβάζοντάς το, αναρωτήθηκα τι χρειάζεται ο άνθρωπος για να είναι ευτυχισμένος;

Μόνο να παίρνει αποφάσεις. Να μη στέκει έρμαιο των γεγονότων και των θελήσεων των άλλων. Και να παίρνει τη ζωή στα χέρια του. Να μη θυσιάζει ούτε μία μέρα.

Αν φοβάσαι να ζήσεις τη ζωή που ονειρεύεσαι, τότε σίγουρα θα ζήσεις τη ζωή που φοβάσαι, λένε.